Morbus Quervain ( tendovaginitis stenosans)

Bij bovengenoemde aandoening is er sprake van een ontsteking van de pezen van de peesschede van twee pezen aan de strekzijde van de duim. Deze aandoening komt frequent voor en is bijna altijd succesvol te behandelen. De Zwitserse chirurg Fritz de Quervain beschreef in 1895 deze aandoening van de pols. De twee pezen aan de strekzijde van de duim (m.extensor pollicis brevis/ EPB, m.abductor pollicis longus/ APL) passeren in de pols in een klein tunneltje (peesschede) op weg naar de duim. De spieren van deze twee pezen bevinden zich in de onderarm. Het tunneltje zorgt ervoor dat de pezen tegen het bot worden gehouden. De wand van deze tunnel wordt gevormd door een soort slijmvlies(het tenosynovium genaamd) dat als een glijkussen zorgt dat de pezen makkelijk heen en weer kunnen bewegen. Wanneer het tenosynovium ontstoken raakt, verdikt de wand van de tunnel waardoor de pezen stroever in de tunnel heen en weer bewegen. De pezen raken ontstoken, waardoor minder ruimte in de tunnel ontstaat. De oorzaak van de aandoening is meestal overbelasting door herhaaldelijke bewegingen. Dit leidt tot een overreactie met als gevolg tenosynovitis. Ook kan het ontstaan na een direct trauma ter plaatse van de tunnel. Mensen met reuma hebben meer kans op het ontwikkelen van deze aandoening.

Klachten en symptomen: het begint vaak met een doffe, branderige pijn aan de duimzijde van de pols. Als de ontstekingsreactie verder toeneemt, blijft de pijn niet meer beperkt tot de pols, maar zal zich uitbreiden richting de onderarm en duim. Bij bewegen van de duim neemt de pijn toe en soms is een ‘krakend’ geluid hoorbaar en/of voelbaar. Door de toenamen van pijn kan ook krachtsverlies optreden van de duim. Bij het optreden van een ontstekingsreactie kan vocht optreden waardoor aan de duim zijde van de pols ook een verdikking optreedt.

Behandeling; Afhankelijk van de ernst en duur van de klachten zal eerst geprobeerd worden niet operatief (conservatief) te behandelen. Dit bestaat vaak uit het aanmeten van een afneembare spalk om de pols en duim, met als doel de pezen tijdelijk rust te geven. In combinatie met de spalk zal gekeken worden naar actieve mobiliserende oefeningen om de bewegelijkheid van het polsgewricht optimaal te houden. Ook kan er een plaatselijke injectie met pijnstiller en ontstekingsremmer (corticosteroïde) gegeven worden. Als bovengenoemde maatregelen te weinig effect hebben op de klachten kan een operatie overwogen worden. Deze aandoening is een van de weinige ingrepen met (bijna) 100% kans op succes. Het doel van de operatie is om te zorgen dat de tunnel waarin de pezen lopen, ruimer te maken zodat de pezen weer vrij kunnen bewegen. Dit gebeurt met een operatie, waarbij de tunnel geopend wordt.